عوارض کاشت مو در مقایسه با دیگر عمل های جراحی زیبایی در سطح بسیار پایین تری است، اما در صورتی که توجهات و مراقبت های لازم هنگام کاشت مو و بعد از آن جدی گرفته نشوند، ممکن است عوارض جدی را در پی داشته باشد. عوارض عادی کاشت مو شامل درد، تورم، عدم تقارن، خونریزی، زخم و اسکار، فولیکولیت، پوسته پوسته شدن، عدم استقرار گرافت ها، سکسکه، خارش و … می باشد که مسلماً ارتباط مستقیمی با روش کاشت مو دارند.
درد: بعد از کاشت مو شایع ترین عارضه ای که برای بیماران اتفاق می افتد، درد است. بویژه افرادی که از روش fut برای کاشت مو استفاده کرده اند، به این دلیل که نوار باریکی از پشت سر بیمار جهت انتقال به منطقه کاشت برداشته می شود. در روش کاشت موی FIT بطور متوسط 3000 تا 4000 گرافت مو در طول مدت 6 تا 8 ساعت به منطقه کاشت انتقال داده می شوند. درد ماهیچه ای نیز بسته به موقعیت نشستن در طول عمل ممکن است اتفاق بیفتد. دادن فرصت کوتاهی برای استراحت به بیمار در طول عمل، تزریق داروی بی حسی در طول عمل و داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی بعد از عمل می تواند درد را از بین برده یا آن را کاهش دهد.
تورم: یکی از شایع ترین عوارض کاشت مو، تورم می باشد.بطور متوسط احتمال پیش آمدن این عارضه بعد از عمل کاشت مو 40 تا 50 درصد است . تورم در زمان عمل شروع می شود و 3 تا 5 روز بعد از عمل مشهود است و پیشانی را دربرمی گیرد.در بعضی مواقع، تورم ممکن است آنقدر شدید باشد که بیمار نتواند چشمهایش را باز کند. برای جلوگیری و کاهش دادن تورم موقعیت و چگونگی نشستن بیمار در دوران نقاهت بسیار مهم است. استفاده از ماساژ، کمپرس سرد و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیذی بسیار موثر هستند.
عدم تقارن: علامتگذاری دقیق در منطقه کاشت مو ریسک عدم تقارن را کاهش می دهد. عواملی مانند طراحی نادرست خط رویش جلوی سر، تفاوت تراکم موی کاشته شده در سمت چپ و راست سر میتوانند سبب عدم تقارن شوند. همیشه علامتی را که در جلوی سر بیمار طراحی کرده اید، در جلوی آینه چک کنید، از پشت سر بیمار و با در نظر گرفتن فاصله از چشم های بیمار به خط جلوی پیشانی توجه کنید تا بهترین نتیجه را بگیرید. تفاوتی که شما در آینه نسبت به هنگامی که در فاصله 2متری جلوی بیمار ایستاده اید، مشاهده خواهید کرد، شما را غافلگیر خواهد کرد.
خونریزی: معمولاً خونریزی بعد از اینکه بیمار کلینیک را ترک کرد، اتفاق می افتد. فشار کمی با استفاده از گاز تمیز به مدت 15 دقیقه برای کاهش خطر خونریزی بسیار مفید است. منوکسیدیل موضعی و سیگار کشیدن باید حداقل دو هفته قبل از عمل متوقف شود. خونریزی منطقه کاشت در حین عمل غیرطبیعی نبوده و معمولاً با تزریق دارو کاهش می یابد.
اسکار: اسکار در منطقه برداشت مو یکی از عوارض رایج کاشت مو می باشد. افرادی که از روش fut برای کاشت مو استفاده می کنند، اسکار بصورت خطی در منطقه برداشت ایجاد می شود. در کاشت موی fue ممکن است به دلیل ورود مکرر پانچ اسکار اتفاق بیفتد. برای جلوگیری از این وضعیت، پانچ نباید بصورت مکرر و به صورت مجاور هم وارد پوست شود.
فولیکولیت: فولیکولیت در واقع همان التهاب فولیکول مو در پاسخ به عفونت است. احتمال وقوع فولیکولیت بعد از کاشت مو از 1.1 تا 20 درصد متغیر است و ممکن است بصورت التهاب ملایم و یا جوشهای چرکی باشد.عفونت ممکن است در ناحیه برداشت مو یا کاشت مو اتفاق بیفتد. درمان فولیکولیت بستگی به علت آن دارد. هنگامی که فولیکولیت بطور خفیف 2 تا 3 ماه بعد از عمل رخ می دهد، علت آن رشد مو می باشد. در چنین مواردی، بهترین درمان اولیه کمپرس گرم می باشد که باید روزانه 3 بار به مدت 15 دقیقه تکرار شود و همچنین می توان از پماد آنتی بیوتیک موضعی مانند موپیروسین استفاده کرد.
پوسته پوسته شدن: این عارضه در مناطق خشک اطراف گرافت رخ می دهد و ممکن است 24 تا 48 ساعت بعد از کاشت مو منجر به خونریزی شود. پوسته ها معمولاً 7 تا 10 روز بعد از عمل از بین می روند. پوسته ها بقای گرافت و فرآیند بهبود را تحت تاثیر قرار نمی دهند مگر اینکه به مدت طولانی باقی بمانند. شستشو بعد از 48 ساعت می تواند پوسته ها را از بین ببرد. استفاده از مرطوب کننده 30 تا 40 دقیقه قبل از شستشو به نرمتر شدن پوسته ها کمک می کند. اگر پوسته ها 9 تا 10 روز بعد از عمل کاشت مو از بین نرفتند، کمپرس مرطوب یا بخار توصیه می شود.
عدم استقرار گرافت: این عارضه معمولاً در سه روز اولیه بعد از عمل کاشت مو رخ می دهد. ضربه مستقیم، علت اصلی عدم استقرار گرافت می باشد. گرافت ها طولانی مدت در محیط بیرون نمی توانند زنده بمانند. هنگامی که ضربه یا اتفاق مشابهی پیش بیاید، گرافت بیرون آمده باید به سرعت جایگزین شود. بیماران می توانند گرافت را برای دوره کوتاهی در محلول لنز یا محلول نمک نگه دارند تا از خشک شدن آن جلوگیری کنند.
سکسکه: سکسکه یکی از عارضه های نادر کاشت مو می باشد. گزارشات بیانگر این هستند که احتمال وقوع سکسکه در کاشت مو 4.11 درصد است. سکسکه در حین عمل و یا در دوره کوتاهی بعد از عمل اتفاق می افتد. معمولاً در صورت عدم درمان، 2 تا 3 روز طول می کشد. سکسکه ممکن است در اثر تنفس بیش از حد هوا که منجر به تحریک ماهیچه دیافراگم شده رخ دهد.
ریزش مو پس از کاشت مو: معمولاً 2 تا 4 هفته بعد از عمل کاشت مو اتفاق می افتد. اگرچه اکثر موهایی که تحت تاثیر آن قرار گرفته اند 2 تا 3 ماه بعد شروع به رشد مجدد می کنند. برای کاهش ریزش بعد از عمل بایستی موهای موجود در منطقه کاشت مو مورد توجه قرار گیرند، سایز و تراکم منطقه کاشت محدود شود. ماینوکسیدیل پس از عمل ممکن است احتمال بروز این مشکل را کاهش دهد.
خارش: خارش پوست سر بعد از عمل کاشت در منطقه کاشت مو و یا برداشت مو رخ می دهد. روند بهبود زخم ممکن است باعث خارش شود. دلایل دیگر ممکن است استفاده از ماینوکسیدیل بعد از کاشت مو باشد. تحریک پوست سر بستگی یه میزان استفاده از ماینوکسیدیل دارد. استروئید موضعی و یا آنتی هیستامین برای درمان بسیاری از بیماران توصیه می شود.
بی حسی: بی حسی معمولاً در ناحیه کاشت و برداشت مو اتفاق می افتد، بی حسی نتیجه از بین رفتن اعصاب بوسیله پانچ می باشد. بعد از گذشت 6 تا 12 ماه بعد از اتمام عمل، بی حسی برطرف می شود.
عوارض غیر رایج کاشت مو:
اسکار هیپروتروفی یا کلوئید: این عارضه در کاشت مو بسیار نادر می باشد، بطوریکه گزارشات نشان می دهد احتمال وقوع آن حدود 0.1 درصد است. این عارضه معمولاً ماهها یا سالها بعد از عمل توسعه می یابد. افرادی که سابقه اسکار کلوئیدی را دارند کاندیدای مناسبی برای عمل ترمیم مو نیستند. افرادی که در معرض ریسک بالای کلوئید هستند به علت سن، نژاد یا سابقه شخصی اسکار هیپروتروفی باید از از احتمال بروز زخم های غیر طبیعی مطلع شوند.
ARTERIOVENOUS FISTULA(زخم شریانی): یکی از عارضه های نادر کاشت مو می باشد که در اثر ورود پانچ ایجاد می شود.
عفونت: عفونت پوست سر به دلیل عروق موجود در این ناحیه بسیار ناچیز است.احتمال وقوع عفونت های شدید کمتر از 1 درصد می باشد. اقدامات متعددی برای پیشگیری و کنترل عفونت پس از کاشت مو وجود دارد: اتاق عمل تمیز و استریل شده، استفاده از مواد استریلیزه، ضدعفونی منطقه برداشت، استفاده از ابزار یکبارمصرف.
Cobblestone appearance: این عارضه هنگامی اتفاق می افتد که واحدهای فولیکولی در داخل سوراخی جای داده می شوند که بسیار کوچک هست یا در عمق نامناسبی قرار دارد.
غش یا بیهوشی: گاهی اوقات بیماران بسیار عصبی در طی مراحل کاشت احساس ضعف می کنند، اما با اقدامات ساده ای مانند پایین آوردن سر بین زانوها یا خواباندن بیمار در یک وضعیت دمر میتوان این عارضه را مدیریت کرد.
تغییر رنگدانه: تغییر رنگدانه پوست ممکن است بعد از کاشت مو ظاهر شود. منطقه کاشت نباید به مدت یک ماه در معرض نور خورشید قرار گیرد. کلاه برای آقایان یا روسری برای خانم ها توصیه می شود.
نکروز(از بین رفتن نسوج): عارضه ای بسیار نادر و خطرناک است که به علت آسیب دیدن عروق خون رسان رخ می دهد و به صورت کراست سیاه رنگ لابلای موهای کاشته شده تشکیل می شود. در صورتی که عمل کاشت مو توسط متخصص پوست و مو انجام شود، احتمال وقوع نکروز بسیار اندک است. روش کاشت مو تاثیری در رخ دادن نکروز ندارد، مهم رعایت کردن نکات تکنیکی در مورد طول، تراکم و عمق شکاف ها می باشد. معمولاً افرادی که از نظر خونرسانی به پوست سر در مضیقه هستند، بیش از دیگران در معرض نکروز هستند. عواملی که خطر بروز نکروز را افزایش می دهند عبارتند از: دیابت نوع 1 و 2، کشیدن سیگار، کاشت مو در مرحله دوم و سوم، افراد مسن، پوست های آسیب دیده در معرض آفتاب. در صورت بهبود زخم ایجاد شده پس از چند هفته، امکان کاشت مو وجود دارد. در صورت وسیع بودن اسکار، ممکن است نیاز به انجام جراحی پلاستیک باشد.
با جدی گرفتن مراقبت های بعد از کاشت مو و توصیه های پزشکتان می توانید این عوارض را به حداقل برسانید و با آسودگی خیال از نتیجه کاشت مو لذت ببرید.